مقررات سیاسی برای شکاف استعدادهای تولیدی

مقررات سیاسی برای شکاف استعدادهای تولیدی

احتمالا هیچ مقرارت سیاستی یکسانی برای بستن شکاف استعدادی وجود ندارد، اما در عوض همکاری طرح های متعدد تغییرات لازم را به وجود خواهند آورد. این گزارش به تفکر عمیق در مورد طرح های ضروری نیاز خواهد داشت.

اگر ایالات متحده و کانادا در مورد بازگرداندن تولید جدی هستند، طرح های مختلف سیاستی که باید انجام دهند وجود دارد. فقدان مهارت های مورد نیاز در تکنولوژی تولید، یک مشکل است که طی سال ها توسعه یافته است و این مشکل به سرعت حل نخواهد شد. با توجه به زمان لازم برای متقاعد کردن مردم برای تغییر آرمان ها و بهبود مهارت های خود، این سرمایه انسانی برای ساختن و پرداخت کردن به وقت نیاز دارد.

طرح های دولت فدرال

دولت های فدرال در آمریکای شمالی تنها یک مشارکت کننده در این مشکل هستند، اما هر دو دولت اوباما در ایالات متحده و اداره هارپر در کانادا حمایت عمومی از تولید دارند. هر دو رهبر، اهمیت تولید را به رشد اقتصادی و رونق اقتصادی خود در کشور اعلام کرده اند. با این وجود، در هیچ یک از کشورها، سرمایه گذاری های انسانی مهم مربوط به تولید وجود نداشته است.

در ایالات متحده، به گفته جین اوتس، معاون وزیر آموزش و پرورش در وزارت کار، تمرکز اصلی در این امر است که اطمینان حاصل شود که موسسات آموزشی که کمک مالی دولت فدرال را دریافت می کنند، روابط نزدیک با کارفرمایان و افزایش دید در اطلاعات بازار کار دارند. اداره کار مجموعه ای از ابزارهایی را برای تهیه چنین اطلاعاتی از جمله وبسایت «مهارت های من، آینده من» برای افراد بدون سابقه کاری، و «حرکت بعدی من» و «حرکت بعدی من برای کار آزمودگان» ارائه داد که در آن کارکنان بالقوه می توانند تجربه کار و مهارت ها را فهرست کنند و این ابزار مناطق جغرافیایی را که هر مشاغلی که بیشترین دسترسی را دارند، نشان می دهد. گواهی بازگشت کارازمودگان نظامی یکی دیگر از تمرکز شدید دولت است.

اویتس اظهار داشت که مهارت های تولیدی کلیدی مانند جوشکاری، که برای سال های زیادی آموزش داده یا توسط سازمان های دولتی تدریس نمی شد و این مسئله باید مورد توجه قرار گیرد. او همچنین معتقد است که والدین کلید دستیابی به دانش آموزان و آماده کردن آنها برای کارهای حرفه ای هستند و البته می پذیرد که کانال والدین در حال حاضر راه خوبی برای دولت فدرال نیست.

در کانادا، پشتیبانی اداره هارپر از تولید در درجه اول شامل انواع مشوق های مالیاتی و تعرفه برای شرکت های در این صنعت است. طبق وب سایت حزب محافظه کار، تنها طرح تولید استعدادها به طور مستقیم در برنامه “تحقیق و توسعه کارآفرینی صنعتی” بوده است، که عمدتا برای کارکنان سطح بالای دانش آموخته مانند افراد دارای پست دکترا و دانش آموزان فارغ التحصیل دارای مهارت در نظر گرفته شده است. در حالی که دولت کانادا حمایت از تولید را ارائه می دهد، به نظر می رسد توجه قابل توجهی به منابع صنایع استخراج منابع، مانند ماسه های نفت اختصاص داده شده است.

احتمالا که هیچ مقرراتی از سیاست های توان بستن شکاف استعدادی را نداشته باشد. در عوض، انواع طرح  های همکاری تغییرات لازم را به همراه خواهند آورد. در بقیه این گزارش، طرح های از آموزش به برنامه های فرهنگی اختصاص یافته است.

مسابقه به بالا برای آموزش تولید

در ایالات متحده، دولت اوباما در دورخود رقابت “مسابقه به بالا” را اعلام کرد، که کمک های قابل توجهی به ایالت هایی ارائه کرد که برنامه های موثر برای آموزش K-12 ارائه می دادند. بیش از 5 میلیارد دلار برای این برنامه در سه مرحله برنامه ریزی شده بود. در حالیکه در حال حاضر به عنوان طرح موفقیت آمیز مورد توجه قرار گرفته است، هیچگونه کمک مالی برای تحصیلات متوسطه یا حرفه ای وجود ندارد. در حقیقت، میزان کمک مالی به دانشگاه های عمومی و مدارس حرفه ای از وزارت آموزش و پرورش ایالات متحده نسبت به زمان دولت اوباما کاهش یافته است. با این حال، بیش از 200 میلیون دلار برای کمک های آموزش فنی از طریق وزارت کار در دسترس است، که برخی از آنها به برنامه های پیشرفته تولید رسیده است.

آموزش تولید خود نیاز به “مسابقه به بالا” دارد. چنین رقابت ایده ی مناسبی برای وضعیت فعلی آموزش تولید، که در آن تعدادی از نوآوری کوچک ، طرح های عمومی وجود دارد، می باشد. اگر برنامه های پیشرو در شهرها، مناطق یا دانشگاه های خاص به طور قابل ملاحظه ای گسترش یابد، آنها ممکن است شروع به پاسخگویی به نیازهای شرکت ها برای کارگران آموزش دیده تولیدی و تکنولوژیست های تولید کنند. رقابت از این نوع ممکن است منجر به ایجاد شغل های خوب برای دانش آموزانی شود که در زمینه تکنولوژی تولید آموزش می بینند.

ایده مسابقات را می توان از دولت به شرکت ها گسترش داد. به عنوان مثال، شرکت هایی که کار موثر در آموزش پیشرفته تولید برای کارگرانشان ارائه می دهند، می توانند کمک های مستقیم یا اعتبارات مالیاتی را برای سرمایه گذاری انسانی که انجام داده اند، دریافت کند. شناسایی این رهبران پس از استخدام آن را مطلوب تر می سازد. سازمان های دولتی از این سرمایه گذاری ها بهره مند شوند، زیرا آنها فرصت های شغلی را برای شهروندان فراهم می کنند و پایه مالیات عمومی را حفظ می کنند.

77% مدیران تولید موافق بودند که “نیاز به صدور گواهینامه وجود دارد که کارکنان مهارت های لازم برای اداره کردن و بهینه سازی فناوری های تولید خاص را دارند.”

• 2012 نظر سنجی نیروی کار انسانی تولیدی

برخی از افراد بر این عقیده اند که نقش دولت در “انتخاب برندگان” در بخش های فناوری های تولید، صنایع و یا روش های آموزشی است. با این حال، احتمالا به نظر می رسد که احتمال بیشتری در مورد بسیاری از فن آوری ها و رویکردهای پیروزی و نزدیک شدن به آن وجود داشته باشد. به عنوان مثال، وقتی مؤسسات آموزشی تکنولوژی های تولید را ارائه می دهند، تقریبا همیشه شامل دستگاه های CNC، ماشینکاری پیچیده و جوشکاری می شوند. و تقریبا هر فردی که درباره آموزش و تعلیم در تکنولوژی های تولیدی مصاحبه می کند، از نیاز به موسسات آموزشی برای همکاری با شرکت های تولیدی سخن گفته است.

بودجه نهادینه در بسیاری از سطوح

بودجه فدرال، چه در ایالات متحده و چه در کانادا، برای تمام نیازهای آموزشی آموزش گام بر نمی دارد. در صورتی که این موسسات باید تعداد لازم از دانش آموزان آموزش دیده را تأمین کنند، باید بودجه مالی ثابت برای دانشگاه های عمومی و مدرسه و برنامه های مشخص تولیدی در آنها صورت گیرد. با توجه به ماهیت غیرمتمرکز تصمیم گیری های بودجه، باید از شرکت های منطقه ای، ایالت ها، استان ها، شهرستانها و شهرها تهیه شود. با این حال، ثبات مالی بسیار مهم است. مدیر مرکز تکنولوژی Francis Tuttle، یک مدرسه حرفه ای آموزش عالی در اوکلاهما، خاطر نشان کرد که تنها به دلیل مکانیزم مالی مبتنی بر مالیات در سال 1979 (که 80 درصد بودجه آن را تأمین می کند)، مرکز توانسته است در طول زمان موفق شود.

بودجه باید به صنایع تولیدی و فناوری هایی که در منطقه مورد استفاده قرار می گیرند، اختصاص داده شود. مرکز ملی آموزش هواپیما، یک مدرسه منطقه ای ویشیتس، کانزاس ساخته شده توسط Sedgwick County، در گزارش قبلی ذکر شده است. بخشی از دانشگاه فنی ویچیتا، مرکزی با کارفرمای بزرگ مانند Boeing و Spirit Aerosystems مشارکت کرده است تا محتوای برنامه درسی و دوره را ایجاد کند. در موارد دیگر شرکت های شخصی (به عنوان مثال، زیمنس انرژی در کارولینای شمالی) بودجه دولت را برای تولید برنامه های آموزشی که تنها به آنها سود می رساند را دریافت می کند، هرچند که آنها قول داده اند که تعداد بیشتری از مشاغل برای دریافت کمک مالی ایجاد شوند.

درجه بالایی از اشتراک و هماهنگی

علاوه بر تامین مالی، برنامه های آموزشی تولید نیازمند توانایی بهتر برای اشتراک و هماهنگ کردن محتوای آنها هستند- نه تنها با یکدیگر، بلکه با تولیدکنندگان فناوری تولید و شرکت هایی که از آن استفاده می کنند. تعداد قابل ملاحظه ای از استادان در دسترس وجود دارد که می توانند چنین محتوایی را آموزش دهند، و با به اشتراک گذاری میتواند این تعداد را افزایش دهند. فروشندگان هوشمند و کاربران تکنولوژی تولید یک انبار یا پورتال محتوا ایجاد می کنند که می تواند برای آموزش استفاده شود. در حالیکه مؤسسات آموزشی خاص می توانند این محتوا را به صورت خاص و منجر به مزیت رقابتی مشاهده کنند، که احتمالا از دریافت مطالب از سایر موسسات سود ببرند.

همچنین با توجه به مواد آموزشی که شامل تکنولوژی تولید می شود، یک فرصت تجاری برای بهره برداری وجود دارد. چند شرکت، مانند Amatrol، شروع به ارائه خدمات در این بازار کرده اند، که عمدتا پیشنهادات آنلاین است. Amatrol برای ارائه صدور گواهی نامه مانند NIMS  (موسسه ملی مهارت های متالورژیکی) همکاری کرده است ، همانطور که در بخش بعدی توضیح داده شده است. دانشگاه فونیکس، یک تامین کننده بزرگ برنامه های تحصیلی آنلاین، با موسسه تولید نیرو مشارکت کرده است تا یک لیسانس علوم در مدیریت را با تمرکز در بخش تولید ایجاد کند.

برنامه های صدور گواهینامه

یک جنبه کلیدی در ارتباط با تولید نیازهای استعدادیابی برای کارگران موجود گواهی است که نشان دخد کارگران مهارتهای لازم را دارند. در حال حاضر انواع برنامه های صدور گواهینامه برای انواع دیگر کارگران یقه آبی مانند لوله کش و برق کاران وجود دارد؛ اینها به طور کلی توسط ایالات متحده و استانهای کانادا اداره می شوند. انجمن جوشکاری آمریکایی دارای برنامه های صدور گواهینامه ملی برای جوشکاری است. برخی از برنامه های صدور گواهینامه نیاز به دوره مشخصی از کارآموزی برای کارگران برای یادگیری فعالیت ها دارند.

با این حال، برنامه های صدور گواهینامه برای تولید تکنولوژیست ها تنها در حال حاضر در حال ظهور است. NIMS نمونه ای از یک سازمان است که برای 24 حوزه فلزکاری مختلف در سه سطح صدور گواهینامه را تأیید کرده است، اما بسیاری از کارفرمایان هنوز برای استخدام به گواهینامه ها نیازی ندارند. انواع مشابه برنامه های صدور گواهینامه در زمینه های تولید تکنولوژی در خارج از فلزکاری مورد نیاز است.

به منظور رسیدگی به این مسئله، موسسه تولید یک سیستم گواهی مهارت (شامل انواع گواهینامه های قبلا توسعه یافته، از جمله گواهینامه های جوشکاری و فلزکاری که در بالا شرح داده شده است) که توسط انجمن ملی تولید کنندگان (NAM) تایید شده است، گردآوری کرده است. این شامل مهارتهای مختلفی از قبیل مهارتهای کارآیی شخصی (نشان دادن در زمان، کار در تیم)، شایستگی های علمی (خواندن، نوشتن، ریاضی)، توانایی های تولید (ایمنی، مدیریت کیفیت) و شایستگی های تکنیکی در صنعت (جوشکاری، ماشینکاری، CNC) می باشد. این گواهینامه ها هنوز در مرحله آزمایشی هستند، اما هدف این است که برنامه ها را در انواع مختلف دانشگاه های عمومی در سراسر ایالات متحده بکار گیرند. که اگر موثر باشند، می توانند محیط صدور گواهینامه را تغییر دهند و نقش مهمی در کاهش شکاف مهارت ها ایفا کنند.

ایالات متحده و دولتهای فدرال کانادایی معمولا در برنامه های صدور گواهینامه مشارکت ندارند، گرچه در ایالات متحده نسبت به صدور گواهینامه کارآزمودگان بازنشسته، فعالیت هایی صورت گرفته است. قانون اخطار برای مهارت های جانبازان برای جابجایی مستلزم آن است که دولت فدرال برای آموزش مجدد و صدور گواهینامه نظامی برای تعداد کمی مجوز و گواهینامه های غیرنظامی که در سطح فدرال کنترل می شود، نظیر تعمیر هواپیما و کنترل هواپیما، مورد توجه قرار گیرد. اخیرا قانون در نظر گرفتن آموزش نظامی برای مهارت های کارآزمودگان برای فعالیت مشاغل مورد نیاز دولت فدرال تصویب شده است و صدور گواهینامه کمی و گواهینامه های غیرنظامی که در سطح فدرال کنترل می شود، مانند تعمیر و کنترل هواپیما، مورد توجه قرار گرفته است. در حالیکه اینها با تولید ارتباط ندارند، می توانند آغاز یک تلاش گسترده فدرال برای صدور گواهی کارآزمودگان برای کاهش میزان بیکاری را نشان دهد. در واقع، دولت اوباما به تازگی اعلام کرد که با NAM کار خواهد کرد تا NAM بازگشت کارآزمودگان بازنشسته را با استفاده از گواهینامه های معتبر NAM در سیستم گواهی مهارت تایید کند.

فروشندگان تکنولوژی CNC همچنین می توانند نقش مهمی در تأیید کارگران در برنامه نویسی و مدیریت فناوری هایشان داشته باشند. فروشندگان فناوری اطلاعات این نقش را با موفقیت برای سالهای زیادی بازی کرده اند. به عنوان مثال، مایکروسافت دارای مجموعه ای از برنامه های صدور گواهینامه است که در تطبیق  سیستم های مهندسی و دیگر متخصصان فناوری اطلاعات برای مشاغلی که نیازمند یک مجموعه خاص از مهارت های فناوری اطلاعات هستند، بسیار مفید بوده است. هنوز هیچ برنامه ای برای تولید فناوری وجود ندارد. شاید به این دلیل است که هیچ فروشنده ی غول پیکر مانند مایکروسافت در این رده وجود ندارد.

تغییر فرهنگ

چندین شرکت، آموزش و پرورش و سیاست گذاران برای این مورد مصاحبه کردند که نشان می دهد یک مانع عمده فرهنگی در زمینه تولید پیشرفته وجود دارد. به نظر نمی رسد که هیچ کدام از دانش آموزان و والدین آنها از فرصت های موجود در این زمینه آگاهی داشته باشند، و بسیاری ایده های قدیمی دارند که مشاغل تولیدی و حرفه ای امروزی چه هستند. این مشاغل به عنوان کارگر دستی، محیط کاری کثیف و پرسر و صدا، و پتانسیل آینده محدود محسوب می شوند، اما مشاغل پیشرفته تولید اغلب کاملا مخالف هستند.

تلاش برای تغییر آگاهی از فرصت های تولیدی معاصر رویای آن است. انجام آن است. طرح، توسط موسسه تولید حمایت می شود. به گفته موسسه:

رویای آن. انجام آن. آگاهی و برنامه استخدام ملی برای تولید کنندگان است. برنامه آگاهی حرفه ای ملی و استخدام برای تولید کنندگان است. این شامل فعالیت های ملی و عمومی برای تعامل، آموزش و استفاده از نسل بعدی تولید استعداد ماهر است.

به این برنامه در حال حاضر 18 ایالت ایالات متحده آمریکا پیوسته است، و تعدادی بیشتر به زودی معرفی خواهد شد. این شامل یک وب سایت، “روزهای تولید” برای معرفی دانش آموزان و کارکنان بالقوه به تولید کنندگان محلی، برنامه های مشارکت اجتماعی و تحقیقات درباره مفاهیم تولید است. این که آیا به سطح مورد نیاز تغییر فرهنگی منجر شود، هنوز روشن نیست.

شاید یک رویکرد تهاجمی تر برای تولیدکنندگان باشد (شاید از طریق موسسه NAM یا موسسه تولید) برای برنامه ریزی برنامه های تلویزیونی یا فیلم ها – واقعی، درام ها و یا حتی کمدی ها – که به درستی مدل فعلی شغل تولید را نشان می دهد، می تواند باشد. سرپرست یک موسسه آموزشی برای تولید اشاره کرد که گسترش سر آشپز- و پخت و پز- واقعیت را نشان می دهد و رقابت در تلویزیون به میزان قابل ملاحظه ای تعداد افرادی که تلاش می کنند برای حرفه در این صنعت را افزایش داده است – شاید فراتر از سطح که می توانند جذب شوند. شاید هیچ ذاتا فریبنده تر در مورد یک کار پخت و پز از کار در تولید پیشرفته وجود نداشته باشد، بنابراین شاید یک فرصت برای تغییر مسیر فرهنگی وجود داشته باشد.

چه کسی مسئول است؟

یکی از مشکلات اولیه شکاف مهارت های تولید این است که هیچ یک از سازمان ها یا بخش ها به طور واضح مسئول پاسخگویی به آن نیستند. بسیاری از ذینفعان، از جمله شرکت ها، موسسات آموزشی و سطوح مختلف حکومتی وجود دارند. هیچ کدام از این گروه ها نمی توانند مشکل خود را حل کنند.

بسیاری از شرکت ها درمورد این مشکل در چند دهه گذشته منفعل شده اند، احتمالا معتقدند که اگر آنها نتوانند نیروی کار ماهرانه ای را که نیاز دارند پیدا کنند، می توانند به سایر مناطق یا کشورها تغییر مکان دهند. با این وجود، اگر آنها قصد دارند کارگران مورد نیاز خود را پیدا کنند، باید رویکرد تهاجمی بیشتری داشته باشند. به عنوان هئیت رییسه شرکت تولیدی مبتنی بر نوادا، کلیک باند، آن را در بخش 60 دقیقه در مورد شکاف مهارت های تولید قرار دهید:

ما فقط امیدوار بودیم که سیستم آموزش آنچه که ما نیاز داریم ارائه دهد و من فکر می کنم رکود اقتصادی … چیزهای زیادی به ما آموخته اند، نه، شما باید شرکت کنید.

کلیک کنید باند با کالج غربی نوادا کار کرده است تا دوره های مربوطه را توسعه دهد، و همچنین یک برنامه کارآموزی برای دانش آموزانی که در دانشگاه ثبت نام کرده اند ایجاد کرده است.

سازمان های دولتی نمی توانند شرکت ها یا موسسات آموزشی را برای آموزش کارکنان تحت فشار قرار دهند، اما می توانند از طریق تنظیم مقررات، کمک هزینه و سیاست مالیاتی به آنها کمک کنند. انگیزه های آنها نیز باید باشد – همانطور که وزارت کار در ایالات متحده با کمک های خود کار می کند – دانشگاه ها را برای کار با کارفرمایان بالقوه تشویق می کند. دولت های محلی نیز می توانند انگیزه هایی برای کارکنان و کارفرمایان ایجاد کنند. به عنوان مثال، در نوادا، کارکنانی که شرکت می گیرد، آموزش و کارآموزی می پردازند، تا بیمه بیکاری از بین نرود تا اینکه در واقع شغلی را پیدا کنند.

روشن است که هیچ کدام از این ذینفعان نمی توانند انتظار داشته باشند که شکاف مهارت ها توسط دیگران حل شود. هر کسی باید در این مشکلات مشارکت کند و راه حل های مختلف جایگزین را مورد بررسی قرار دهد. شکاف مهارت ها سال ها طول کشید تا ایجاد شود و تنها طی تلاش های هماهنگ و هماهنگ شده در طول سال ها بر آن غلبه خواهد شد.

خلاصه

نه دولت ایالات متحده و نه دولت کانادا به اندازه کافی در مورد مشکلات – و راه حل های آن- شکاف استعداد تولیدی متمرکز نیستند. همانند برنامه های آموزشی، برخی از “نقاط نور” وجود دارد که ارزش شبیه سازی و توسعه را دارند. اما نیاز بیشتر به رقابت، برنامه های صدور گواهینامه، مکانیسم های مالی بلند مدت و به اشتراک گذاشتن روش ها و محتوا در میان شعبه ها و سطوح دولت وجود دارد. شاید مهمترین کاری که سازمان های دولتی می توانند انجام دهند، تشکیل جلسه ذینفعان متعدد در این موضوع است، و آنها به همکاری و نوآوری از طریق رویکردهای همزمان تشویق می کنند. دولتها مشکل خود را از مهارت های تولید پیشرفته ناکافی حل نمی کنند،  اما آنها مطمئنا هماهنگ کننده و تسهیل کننده کسانی هستند که می توانند راه حل ها را توسعه دهند